To jeszcze słów kilka o serach od szczęśliwej, bieszczadzkiej kozy. Skoro druga połowa tego blogu rozpłynęła się w zachwycie nad lokalnym browarem Browar Ursa Maior ja pozwolę sobie pozachwycać się bieszczadzkim nabiałem – czyli Bieszczadzka Koza w pigułce.

Kozie specjały

Niepozorna chata na wzniesieniu skąd na drogę dosłownie wysypują się dziesiątki kóz. I nikt ich nie pogania, nie zagania, nie krzyczy. Stoją sobie ot i zwyczajnie się gapią. To i my stoimy, czekamy. Tyle co wyjechaliśmy z Wilczej Jamy, więc porządnie najedzeni, mamy czas bo nigdzie nam się dziś już nie spieszy. Wreszcie po kilku minutach z chaty wychodzi właściciel i zagania kozy spowrotem na teren swojej posesji. Ruszamy więc nieśmiało samochodem, najciszej i najwolniej jak się da, byleby tylko nie sprowokować niepotrzebnej potyczki: samochód kontra zwierzę. Nie potrzebnie. Kozy nie zwracają na nas najmniejszej już uwagi, za to my nie możemy się wprost doczekać degustacji serów w gospodarstwie Bieszczadzka Koza. Co ciekawe, serki te można dostać na krakowskim Kleparzu, jak również możecie zamówić je przez internet. 

Serowy raj